Sakal-ı şerifin kıymeti

Sual:
Peygamber efendimizin sakal-ı şerifi, hırkası veya başka bir eşyası ile
bereketlenmeye putçuluk diyenler var. Onu methetmeye, Onu vesile ederek
yardım istemeye şirk diyenler var.
Bu konuyu açıklar mısınız?
CEVAP
Allahü teâlânın âlemlere rahmet olarak gönderdiği, (Habibim) buyurduğu O sevgili Peygamberi övmek, (Her istediğini vereceğim)
müjdesi ile şereflenmiş olan o en yüksek Peygamberi vesile etmek, hiç
şirk olur mu? Sakal-ı şerife hürmet hiç putçuluk olur mu?

Resulullahı,
Allahü teâlâ övmüştür. Kendisi de, kendisini överek, Allahü teâlânın
kendisine ihsan etmiş olduğu nimetleri saymıştır. Bunları hakikati
bildirmek için söylediğini, yoksa peygamberlik vazifesini yapmamış
olacağını defalarca bildirmiştir.

Resulullah efendimizi övmek
ibadettir. Eshab-ı kiramın hepsi övmüştür. Bunlardan Hassan bin Sabit
ve Kab bin Züheyrin uzun methiyeleri meşhurdur. Kab, kasidesinde çok
övmüştü. Resulullah efendimiz, bunu beğenip, Kab�ın kusurunu af
buyurup, mübarek hırkasını ona hediye etmişti. Bu hırka-i saadet, şimdi
Topkapı sarayındadır.

Uzun zaman Resulullah efendimize
hizmetle şereflenen Enes bin Malik, kendisi ile beraber bir sakal-ı
şerifin defnolunmasını vasiyet etti. Allahü teâlânın huzuruna sakal-ı
şerif ile birlikte çıkmak istedi. (Buhari)

Peygamber
efendimizin, sakal-ı şerifinin mübarek kıllarını, bereketlenmeleri için
insanlara verdiği, Kütüb-i sittede yazılıdır. Kadı İyad, diyor ki:
Resulullah efendimizin faziletlerinden birisi de şudur ki, Halid bin
Velid, başında, sarığı arasında bir sakal-ı şerif taşırdı. Bunu
taşıdığı her savaşta zafer kazanırdı. Hâlid, mübarek bir kılı sebebi
ile muradına kavuşuyor da, Resulullah efendimizin mübarek zat-ı
şerifini vesile ederek Allahü teâlâdan dilekte bulunanlar kavuşmaz olur
mu? (Şif�a)

Çok kıymetli bir itikad kitabı olan Nur-ül-İslam�da aynen şöyle buyuruluyor:
Peygamber
efendimizin eşyaları ile bereketlenmek, Onun mübarek gözleri önünde
yapılmış, sabit bir iştir. Resulullah efendimiz de, bu işi beğenip
kabul buyurmuştur. Onun vefatından sonra da bu iş devam etmiştir. Çünkü
Allahü teâlâ, Onun kendi eşyalarına, dokunduğu şeylere ve mübarek
tenine dokunan şeylere birçok meziyetler vermiştir ki, bunlarla
bereketlenilir ve faydalanılır.

Hazret-i Ebu Bekir�in kızı
Hazret-i Esma, Peygamber efendimiz hayatta iken giydiği bir cübbe
çıkarıp, (Şifa bulmaları için, biz bunu yıkayıp hastalara veriyoruz)
dedi.

Abdülkasım bin Me�mun hazretlerinin yanında, Peygamber
efendimizin bir çanağı vardı. Bundan su verdiği hastalar şifa
bulurlardı. Peygamber efendimiz abdest aldığı zaman, Eshab-ı kiram,
Onun abdest suyuna dokunmak ve düşen bir kılını almak için yarışırlar
ve bununla bereketlenirlerdi. O da bu hareketlerini kabul buyururdu.
Hatta, mübarek başını tıraş ettiği zaman, bereketlenmek için, mübarek
saçını, Eshabı arasında paylaştırmasını Ebu Talha hazretlerine
emrederdi. (Buhari)

Hazret-i Ebu Cuhayfa diyor ki:
(Resulullah
efendimiz, öğle sıcağında çıkıp abdest aldı. Oradakiler kalkıp, Onun
ellerini tutup, yüzlerine sürdüler. Bir de ben, onun mübarek ellerini
tutup yüzümün üstüne koydum. O sıcakta mübarek elleri, kardan daha
soğuktu ve miskten daha güzel kokuyordu.) [Buhari]
(Ellerini tutup yüzlerine sürdüler) ifadesi, faziletli ve salih kimselere dokunarak bereketlenmenin meşru olduğunu gösteriyor.

Hazret-i Âişe validemiz buyuruyor ki:
(Resulullah
bir yarası olan kimseyi tedavi ederken, işaret parmağını yere koyar ve
kaldırıp, �Bismillahi türbetü erdina biriki ba�dina liyüşfa bihi
sekimüna biizni Rabbina� derdi.) [Müslim]

İmam-ı Nevevi buyuruyor ki:
(Hadis-i
şerifin manası şöyledir: İşaret parmağını mübarek ağız suyu ile
ıslatıp, sonra toprağın yapışması için yere koyar, sonra illetli ve
yara olan yere sürer ve bu elini sürerken, Allahü teâlânın ism-i
şerifiyle bereketlenmek için bu duayı okurdu.)

Hadis-i şerif
kitaplarında, Eshab-ı kiramın Peygamber efendimizin eşya ve
eserleriyle; teri, gözyaşı ve ağız suyu ile bereketlendiklerine dair
misaller çoktur.

Resulullah efendimizin sakal-ı şerifinin bazı
telleri, halifeler, müslüman hükümdarlar tarafından korunmuş ve
günümüze kadar gelmiştir. Bir kısmı Osmanlı Sultanlarının
hazinelerindedir. Allahü teâlâ, onlara rahmet eylesin.

Bu
mübarek tellerden birkaçı, Kuzey Irak�ta Süleymaniye�ye bağlı Halepçe
kazasının Beyare nahiyesindedir. Benim gözlerim önünde bunlar vesile
edilerek kıtlığın bitmesi ve yağmurun yağması için dua edildi ve hemen
bol bol yağmur yağdı.

Düşmanların hücumu esnasında bunlar
vesile edilerek dua edilmiş ve müslümanlar, düşmanın şerrinden
korunmuşlardır. Bu anlattıklarımız, buralarda yaşayan müslümanlarca
malumdur. Bunlarda şüphe etmenin yeri yoktur. Bunlarda şüphe edenler,
Yusuf suresinin 93-96. âyet-i kerimelerine baksınlar: ([Yusuf aleyhisselam,] şu gömleğimi götürün de, babamın yüzüne koyun, [gözleri] görecek
duruma gelir ve bütün ailenizi bana getirin, dedi. Kafile ayrılınca,
babaları: �Eğer bana bunamış demezseniz, inanın ben Yusuf�un kokusunu
alıyorum� dedi. Çevresindekiler: �Allah�a yemin ederiz ki, sen, hâlâ
eski şaşkınlığındasın� dediler. Müjdeci gelip, gömleği Yakub�un yüzüne
sürünce, hemen gözleri açıldı. Bunun üzerine Yakub, �Ben size, Allah
katından sizin bilmediğinizi biliyorum dememiş miydim?� dedi.) [Nur-ül-İslam s.122-125]

Nur-ül-İslam�dan
aldığımız bu yazıdan da anlaşılacağı gibi, mübarek eşyalarla
bereketlenmek çok güzel bir iştir, putçulukla hiçbir ilgisi yoktur.

Bir misal daha verelim:
Resulullah
efendimiz aleyhisselam çarşıya çıkıp, bir entari satın aldı. Giderken
gördü ki, bir a�ma oturmuş, (Allah rızası için ve Cennet elbiselerine
kavuşmak için, bana kim bir gömlek verir) diyordu. Almış olduğu
entariyi buna verdi. A�ma, entariyi eline alınca, misk gibi güzel koku
duydu. Bunun, Resulullah efendimizin mübarek elinden geldiğini anladı.
Çünkü, Resulullahın bir kere giydiği her şey, eskiyip dağılsa bile,
parçaları da misk gibi güzel kokardı. A�ma dua ederek, (Ya Rabbi, bu
gömlek hürmetine, benim gözlerimi aç) dedi. İki gözü hemen açıldı. (Zad-ül Mukvin)