33-el-AHZÂB

33-el-AHZÂB
Medine'de nâzil olmuştur. 73 (yetmişüç) âyettir. "Ahzâb", "hizb"in
çoğuludur. Topluluk, gurup, bölük, parti gibi manalara gelir. Her gün
mutad olarak devam edilen dua demetine, Kur'an cüzünün dörtte birine de
hizip denir. Bu sûrede, müslümanlara karşı savaşmak üzere birleşen Arap
kabilelerinden bahsedildiği için, bu isim verilmiştir. (Rivayete göre,
bir takım ileri gelen müşrikler "Uhud" savaşından sonra Medine'ye
gelmişler, münafıkların lideri Abdullah b. Übeyy'in evine misafir
olmuşlardı. Hz. Peygamber bunlara, kendisiyle görüşmek üzere emân
vermişti. Bu görüşme esnasında Resûlullah'a: Sen bizim taptıklarımızı
diline dolamaktan vazgeç, "onlar menfaat sağlayabilir, şefâat edebilir"
de, biz de seni Rabbinle başbaşa bırakalım, dediler. Orada bulunan
müslümanların canları sıkıldı, onları öldürmek istediler. Bunun üzerine,
verilmiş olan emânın bozulması konusunda Allah'tan korkmalarını ve
kâfirler ile münafıkların sözlerine boyun eğmemelerini, Resûlullah'ın
şahsında müminlerden isteyen 1. âyet nâzil oldu.