****** İlkeleri

****** İlkeleri
******
ilkeleri, altı ana başlık altında toplanabilir:

Cumhuriyetçilik:

****** devrimleri siyasi nitelik taşır. Çok uluslu bir
İmparatorluktan ulus devlete geçiş gerçekleştirilmiş ve böylece
modern Türkiye'nin ulusal kimliği oluşturulmuştur. Bu kimliğin
oluşmasında, kul nitelikli insanların yurttaş-birey niteliği kazanması
önemli bir noktadır. ****** bunun yolunu, kısaca halkın kendi kendisini
idaresi, yani demokrasi demek olan Cumhuriyet’te görmüştür.

Halkçılık:

Gerek içeriği gerekse hedefleri açısından bakıldığında, Cumhuriyet
Devrimi
ayrıca bir sosyal devrim niteliği de taşır. Başta İsviçre Medeni Kanunu
olmak üzere, Batı kanunlarının Türkiye'de uygulamaya konulmasıyla
birlikte
kadınların statüsünde köklü değişiklikler olmuş, 1934
yılında kabul edilen bir kanun ile kadınlar seçme ve seçilme hakkını
almışlardır.
****** çeşitli ortamlarda, Türkiye'nin gerçek yöneticilerinin köylüler
olduğunu söylemiştir. Aslında bu durum Türkiye için bir gerçek olmaktan
çok bir hedef niteliğindedir. Halkçılık ilkesi sınıf ayrıcalıklarına ve
sınıf
farklılıklarına karşı olmak ve hiçbir bireyin, ailenin,
sınıfın veya organizasyonun diğerlerinin daha üzerinde olmasını kabul
etmemek demektir. Halkçılık, Türk vatandaşlığı olarak ifade
edilen bir fikre dayanır. Gurur ile birleşen vatandaşlık fikri,
halkın daha fazla çalışması için gerekli psikolojik teşviki
sağlar, birlik fikrinin ve ulusal bir kimliğin kazanılmasına yardımcı
olur.

Laiklik:

Laiklik yalnızca devlet ve dinin birbirinden ayrılması anlamına
gelmez ayrıca eğitim, kültür ve yasama alanlarının da dinden bağımsız
olması
anlamını taşır. Laiklik, devletin dini düşünce ve dini kuruluşların
etkisinden bağımsız
olması, ve genel olarak düşünce özgürlüğü anlamına gelmektedir.

Devrimlerin birçoğu laikliği gerçekleştirmek amacıyla yapılmış ve
diğerleri
ise laikliğe ulaşılmış olması sayesinde gerçekleştirilebilmiştir.
Laiklik ilkesi
akılcı ve dini siyasetin dışında tutan bir ilkedir.

Osmanlı döneminde matbaanın geciktirilmesinde olduğu gibi dinin
yenilikler karşısında nasıl tutucu bir silah haline geldiğini yaşamış
olan Türkiye Cumhuriyeti kurucuları açısından dinin din dışı sivil yapı
üzerinde yaratabileceği baskıları önlemenin bir aracıdır.

Devrimcilik:

******'ün ortaya koyduğu en önemli ilkelerden birisi de devrimciliktir.
Bu ilkenin anlamı
Türkiye'nin devrimler yaparak geleneksel kuruluşlarını modern
kuruluşlarla değiştirmiş olmasıdır.
Geleneksel kavramların bir kenara itilip modern kavramların benimsenmesi
demektir.
Devrimcilik ilkesi, yapılmış olan devrimlerin tanınıp kabul
edilmelerinin çok ötesine geçmiştir.

Milliyetçilik:

Cumhuriyet devrimi ayrıca milliyetçi bir devrimdir. Bu milliyetçilik
ırkçı bir yapıda değildir; yurtseverlikle sınırlıdır. Bu devrimin amacı,
Türkiye Cumhuriyetinin bağımsızlığının korunması ve ayrıca Cumhuriyetin
siyasal yönden gelişmesidir.

Bu milliyetçilik, tüm diğer ulusların bağımsızlık haklarına saygılıdır;
sosyal içeriklidir;
yalnızca anti - emperyalist olmayıp, aynı zamanda gerek hanedan
yönetimine,
gerekse herhangi bir sınıfın Türk toplumunu yönetmesine de karşıdır ve
nihayet bu milliyetçilik
Türk devletinin vatanı ve halkı ile bölünmez bir bütün olduğu ilkesine
inanmaktadır.

Devletçilik:

Mustafa Kemal ****** yapmış olduğu açıklamalarda ve politikalarında
Türkiye'nin
bir bütün olarak modernizasyonunun ekonomik ve teknolojik gelişmeye
önemli ölçüde bağlı
olduğunu ifade etmiştir. Bu bağlamda, devletçilik ilkesini de devletin,
ülkenin genel ekonomik faaliyetlerinin düzenlenmesi ve özel sektörün
girmek istemediği veya yetersiz kaldığı ya da ulusal çıkarların gerekli
kıldığı alanlara girmesi anlamında yorumlamaktadır. Ancak, devletçilik
ilkesinin uygulanmasında, devlet yalnızca ekonomik faaliyetlerin temel
kaynağını teşkil etmemiş, aynı zamanda ülkenin büyük sanayi
kuruluşlarının da sahibi olmuştur.