Sual: Mevlid ne demektir,mevlid okumaya bazıları bid�at diyor, doğru mu?
CEVAP
Mevlid,
doğum zamanı demektir. Mevlid gecesi, Rebiul-evvel ayının 11. ve 12.
günleri arasındaki gecedir. Peygamber efendimizin doğum günü, bütün
Müslümanların bayramıdır.
Resulullah efendimiz dünyaya gelince, amcası Ebu Leheb�in cariyesi Süveybe, (Kardeşin Abdullah�ın oğlu oldu)
diyerek kendisine müjde getirince, sevinmişti. (Ona süt vermek şartı
ile, seni azat ettim) demişti. Bunun için, Ebu Leheb�in, her mevlid
gecesinde, azabı biraz hafiflemektedir. Mevlid gecesi sevinen, o geceye
kıymet veren müminlerin pek çok sevap kazanacağı buradan da
anlaşılmaktadır. Hafız Muhammed ibni Cezeri Şafii diyor ki: (Ebu Leheb
rüyada görülüp, ne halde olduğu sorulduğunda, çok azap çekiyorum.
Ancak, her yıl, Rebiul-evvel ayının 12. geceleri, azabım hafifliyor.
Resulullah dünyaya gelince, müjde veren cariyemi sevincimden azat
etmiştim. Bunun için, bu gecelerde azabım hafifliyor) dedi. Ebu Leheb
gibi azgın bir kâfirin azabı hafifleyince, O yüce Peygamberin
ümmetinden olan bir mümin, Onun doğduğu gece sevinir, malını uygun
yerlere dağıtır, ziyafet verir, böylece, Peygamberine olan sevgisini
gösterirse, Allahü teâlâ onu Cennetine sokar.) [M. Nasihat]
Resulullah
efendimiz, mevlid gecelerinde eshab-ı kirama ziyafet verir, dünyayı
teşrifindeki ve çocukluk zamanındaki şeyleri anlatırdı. Hazret-i Ebu
Bekir de, halife iken, eshab-ı kiramı toplar, Resulullah efendimizin
dünyayı teşrifindeki olağanüstü hâlleri konuşurlardı. Bu gece,
Resulullahın doğum zamanında görülen hâlleri, mucizeleri okumak,
dinlemek, öğrenmek çok sevaptır. Bugün veya ertesi gün oruç tutmakta
mahzur yoktur. Tutulması iyi olur, sevap olur.
İslam âlimleri mevlid gecesine çok önem vermişlerdir. Hazret-i Mevlana, (Mevlid okunan yerden belalar gider) buyurmuştur.
Mevlid
gecesi, Kadir gecesinden sonra en kıymetli gecedir. Hatta, Mevlid
gecesinin Kadir gecesinden de kıymetli olduğunu bildiren âlimler de
vardır.
(Allahü teâlâ bir kimseye söz ve yazı sanatı ihsan ederse, Resulullahı övsün, düşmanlarını kötülesin)
hadis-i şerifine uyularak, asırlardır mevlid kitapları yazılmış ve
okunmuştur. Resulullah efendimizi öven çeşitli mevlid kasideleri
vardır. Meşhur olan ve Türkiye�de her zaman okunan Mevlid kasidesini
Süleyman Çelebi, 15. asırda yazmıştır. Bu kasidenin asr-ı saadetten
sonra yazılması, bid�at olmasını gerektirmez. Çünkü Resulullah
efendimizi övmek ibadettir. Her zaman Onu övücü kasideler, yazılar
yazılabilir. Onları da okumak bid�at değil, sevap olur. Mevlid-i şerif
okumak, Resulullah efendimizin dünyaya gelişini, miracını ve hayatını
anlatmak, Onu hatırlamak, Onu övmek demektir. Her müminin Resulullah
efendimizi çok sevmesi gerekir. Bu da zaten imanın gereğidir. Çok
sevmek kâmil mümin olmanın da alametidir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu
ki:
(Beni ana-baba, evlat ve herkesten daha çok sevmeyen, mümin olamaz.) [Buhari]
(Peygamberleri anmak, hatırlamak ibadettir.)
[Deylemi] (Bu ibadeti, şiir olarak söylemek daha tesirli olur.
Resulullah efendimizin şairleri, camide, Resulullahı öven ve kâfirleri
kahreden şiirler okurlardı.)
(Bir şeyi çok seven, elbette onu çok anar.) [Deylemi] (Resulullahı seven de Onu çok anar.)
Vehhabiler, mezhepsizler,Resulullah
efendimizi öven ve ondan şefaat isteyen Müslümanlara müşrik damgasını
basıyorlar. Bunu açıkça söyleyemedikleri için, mevlide bid�at diyorlar.
Resulullahı övmek bid�at olmaz. Bu övgüden ancak, Allah�ı ve Resulünü
sevmeyen rahatsız olur; çünkü Allahü teâlâ Onu övmektedir. Kur�an-ı
kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107]
(Biz seni bütün insanlara müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.) [Sebe 28]
(Senin için bitmeyen, sonsuz ecir vardır. Elbette sen, en büyük ahlak üzeresin.) [Kalem 3-4]
Rabbin sana [çok nimet] verecek, sen de razı olacaksın!) [Duha 5]
(Allah ve melekleri, Resule salevat getiriyor, iman edenler, siz de salevat getirin.) [Ahzab 56]
Erkek
kadın karışık olmadan, çalgı ve başka haram karıştırmadan, Allah rızası
için mevlid okumak, salevat-ı şerife getirmek, tatlı şeyler yedirip
içirmek, hayrat ve hasenat yapmak, böylece, Mevlid gecesinin şükrünü
yerine getirmek müstehabdır. (Nimet-ül kübrâ, Hadika, M. Nasihat)
Resulullah
efendimizi çok övmek, mahlûkların en üstünde olduğunu söylemek, Allahü
teâlânın, sevgili Peygamberine verdiği üstünlükleri saymak ve Ondan
şefaat istemek, büyük ibadettir. Buna karşı koymak, koyu bir cahillik,
pek çirkin bir inattır. Resulullahı övmek, anmak lazım geldiğine delil
olarak, Ahzab suresinin (Allah ve melekleri, Resule salevat getiriyor, iman edenler, siz de salevat getirin) mealindeki 56.âyet-i kerimesi yetmez mi?
Vehhabi mantığına bakın!
Vehhabi Feth-ul-mecid kitabının önsözünde, (Süud
torunu Abdülaziz tevhidi yeniledi. Arabistan yarım adasına sulh ve
emniyet getirdi. Oğlu Süud da, geçmişlerinin yoluna hayat verdi.
Hulefa-i raşidinin yolunu açtı) diyor. Süud oğullarının
kılıçlarının keskin olmasına dua ediyor. Yunanistan�da, Atina�nın en
lüks otellerinde, yüzlerce gayri meşru cariye ile, Yunan kızları
arasında, yıllarca sefalet, içki ve fuhuş âlemleri sürerek 1384 [m.
1964] de zevk, safa, işret içinde ölen Süudü ve dedelerini övmek için
(hayat verdi, yol açtı) gibi methiyeler söylemesi, ondan yardım
dilemesi şirk, suç olmuyor da, ehl-i sünnetin, Allahü teâlânın sevgili
Peygamberini övmesi, o yüce Peygamberin, mahlukların en yüksek
derecesinde olduğunu bildirmesi, (Her istediğini vereceğim) müjdesi ile şereflenmiş olan o en yüksek Peygamberden yardım ve şefaat istemesi, suç ve şirk oluyormuş.
Utanmadan
bu yazıları, din kitabı diyerek müslümanların önüne sürmektedir.
Gençleri aldatmak, mezhepsiz yapmak için, İslam âlimlerine,
müslümanların gözbebeklerine, müşrik, sapık demekten haya
duymamaktadır. Hadis-i şeriflerde, Resulullahın kendi yüksek makamını
anlatmasına, acaba ne diyecektir. Peygamberlerin seyyidi, gelmiş
gelecek, bütün insanların en üstünü olduğunu bildirdiği için, o şerefli
Peygambere de, (hâşâ) kirli kalemini bulaştırmak küstahlığını mı
yapacak?
Peygamber efendimiz hem habib hem halildir
�Bazı kimseler, Peygamberimize Habib denmesi uygun değildir. Habib sevgili demektir. Allah�ın sevgilisi olur mu!� diyorlar.
Allahü teâlâ, Muhammed aleyhisselama "Habibim"
buyuruyor. Habib, sevgili demektir. Sevgi ise çeşitlidir. Ormanı,
çiçeği, suyu sevmek başkadır, yemekleri, meyveleri sevmek başkadır. Ana
babayı, evladı sevmek başka, hanımı sevmek başka, Allahü teâlâyı sevmek
daha başkadır. Bütün sevgileri yalnız hanımı sevmek gibi kabul etmek
çok yanlıştır.
Şimdi imam-ı Gazali, imam-ı
Kastalani hazretleri gibi İslam âlimlerinden naklen Allahü teâlânın
sevip sevmediği kimseleri bildirelim!
Kur'an-ı kerimde mealen (Allah, onları [Eshab-ı kiramı, salihleri] sever, onlar da Allah�ı sever) buyuruluyor. (Maide 54)
Allahü teâlâ şunları sever:
(Sabredenleri sever.) [A.İmran 146]
(Tevekkül edenleri sever.) [A.İmran 159]
(İyilik edenleri sever.) [Bekara 195]
(Adalet edenleri sever.) [Maide 42]
(Tevbe edenleri sever.) [Bekara 222]
Allahü teâlâ şunları sevmez:
(Aşırı gidenleri sevmez.) [Bekara 190]
(Fesadı sevmez.) [Bekara 205]
(Zalimleri sevmez.) [A. İmran 57]
(Kibredenleri sevmez.) [Nahl 23]
(Hainleri sevmez.) [Enfal 58]
Allahü teâlâ, Peygamber efendimize, (De ki, eğer, Allah�ı seviyorsanız, bana uyun ki, Allah da sizi sevsin, günahlarınızı affetsin!) buyuruyor. (A.İmran 31)
Peygamber efendimiz de, (Allah ve Resulü bir kimseye, herkesten daha sevgili olmadıkça, iman etmiş olmaz) buyuruyor. (Buhari)
Selman-ı Farisi hazretlerinin bildirdiği hadis-i kudside buyuruluyor ki:
(Ey Resulüm, İbrahim�i halil [dost] edindiysem de, seni de habib [sevgili] edindim. Senden daha sevgili hiçbir şey yaratmadım. Sen olmasaydın kâinatı yaratmazdım.) [Mevahib-i Ledünniyye]
Yine aynı kitaptaki hadis-i şerifte, (Allah, İbrahim�i halil edindiği gibi beni de halil edindi) buyuruluyor. Şu halde Peygamber efendimiz hem habibdir, hem halildir.
Sevginin kuvvetli olmasına aşk denir. Mevlidde de (Habibim sana aşık olmuşam)
ifadesi geçer. Bazı kimseler, nefsin şehvani arzularına aşk dedikleri
için Allahü teâlânın, Habibini çok sevmesini, yani aşk ile sevmesini
kabul edemiyorlar. (Mevlidin burası yanlış) diyorlar.
Allahü teâlâ, en çok Habibini sever.
Dinde,
fazla sevgiye aşk denir. Mevlidde geçen ifade de yanlış değildir. İlahi
tenzihe aykırı yeri yoktur. (Allah Habibini çok sevmez) demek yanlıştır.
Sual: Mevlid
münasebetiyle Peygamber aşırı övüldü. �O da bir beşer [insan] idi,
Kur�anı getirmekle görevi bitti. Aşırı övmek şirk değil mi?
CEVAP
O, ilah değildi, elbette beşer idi, ama �Seyyid-ül-beşer�
idi, bütün insanların efendisi idi. Hiç kimse Onu Allahü teâlânın
övdüğü kadar övemez. Bu övgüden de ancak başka dinde olan rahatsız olur.
Sual:
Mevlid kitabında, (Habibim sana âşık olmuşam) ifadesini, bazı kimseler
uygun bulmuyor, hatta, Hıristiyanları seven bazı kimseler, o kısmı
değiştirip okuyorlar. Bunun dinen mahzuru var mıdır?
CEVAP
Sevginin
kuvvetli olmasına aşk denir. Aşk denilince illa şehevî aşk
anlaşılmamalıdır. Kitap okuma aşkı olur, parayı sevme aşkı olur. Allah
aşkı olur, hocayı sevme aşkı olur, dine hizmet etme aşkı olur. Ana
babaya yardım etme aşkı olur, olur da olur.
Mevlitte
bildirilen aşkla ilgili ifade, Allahü teâlânın habibini [sevgilisi olan
Muhammed aleyhisselamı] sevdiğini bildiriyor. Elbette Allahü teâlâ
habibini her şeyden, herkesten çok seviyor. Allah için niye seviyor ki
denmez. Yani Mevlitteki ifade çok yerindedir.
Mevlid okumak sevabdır
Sual:
(İmam-ı Şarani, mevlid cemiyetlerine büyük bid�at, İbni Abidin de,
�Ölünün arkasından 7, 40 ve 52. geceler tertip etmek bid�attır. Bu
gecelerde mevlid okutmak ölüye işkence olur� diyor. Mevlid okumak niye
bid�at oluyor ki?
CEVAP
Ne İmam-ı Şarani hazretlerinin
kitaplarında, ne de İbni Abidin hazretlerinin kitaplarında böyle bir
ifadeye rastlamadık. Böyle ifadeler olsa bile, bunlar Mevlid-i şerifin
bid�at oluğunu göstermez. O geceleri tayin ederek, ölü için Kur�an
okumak da günahtır. Dinimizde 7, 40 ve 52. gece diye bir şey yoktur.
Bayram günleri oruç tutmak da günahtır. Suç oruçta değil, orucu, oruç
tutulması haram olan bir günde tutmaktır. Kabahat hâşâ Mevlidde veya
Kur�anda değil, bunları yanlış yerde okumaktadır. Aşağıda da görüldüğü
gibi kötülenen Mevlid değil, haram karıştırılan Mevlid cemiyetleridir.
Minarede
yakılmak için yağ adamak batıldır. Seyyid Abdülkadir�e yağ adarlar da,
minarenin doğu tarafına yakılır. Bundan daha çirkini de, minarelerde
Mevlid okutmayı nezrederler. Hâlbuki bu Mevlide çalgı, şarkı ve oyun
gibi şeyler karıştırıyorlar. (Redd-ül muhtar)
O
günkü mevlitlerde de, bugünkü bazı mevlitlerde olduğu gibi teganni ve
uygunsuz şeyler de var imiş. Onun için İmamı Şarani hazretlerine isnat
edilen sözde, mevlit kötülenmiyor, haram işlenen mevlit cemiyetleri
kötüleniyor. Bugün bile mevlitlere bid�at karıştırılıyor. Kadın erkek
beraber oturup dinliyorlar. Böyle mevlit okumak uygun değil demek,
Mevlidin kendisi kötü anlamına gelmez. Mevlit Resulullah efendimizi
övmektir ve ibadettir.
C.tesi Mart 07, 2009 5:09 pm