window.google_render_ad();
Flüt çoğu orkestra, topluluk ve nefesli gruplarında soprano sesi veren
enstrüman olarak kullanılmaktadır. Flütlerin büyük bir çoğunluğu
metalden yapılmaktadır ve bir ucunda ağızlık olan bir tüp şeklindedir.
Müzisyen flütü yatay olarak tutup ağızlıkta bulunan oval şekilli bir
parçadan içeri üfler. Aynı anda düğme denen tuşlara basar. Bu tuşlara
basılıp bırakıldıkça flütte değişik tonlar oluşturan delikler açılır.
Do anahtarında akort edilen orkestra flütü en popüler flüt türüdür ve 3
oktavlık bir ses genişliği vardır. Flüt ailesinin diğer üyeleri,
piccolo, alto flüt ve bas flütten ibarettir. Jean Pierre Rampal ve Aure
Nicolet bu sazın ünlü solistlerindendir.
Tarihçe:
Batı Müzüğinde en çok kullanılan şekliyle kullanılan flüt cinsi olan
Yan Flütün Çinde M.Ö. 900 yılından beri kullanıldığı bilinmektedir.
Flüt, Avrupaya 12. Yüzyılda, öncelikle Almanca konuşulan bölgeler olmak
üzere, girmiş ve ilk önceleri çoğunlukla askeri bandolarda
kullanılmıştır. Alman Flütü isminin verilmesi bu zamana denk
gelmektedir. Flüt daha sonra 16 ve 17. yy da Oda müzüğinde kullanılan
bir enstrüman haline dönüşmeye başlamıştır. Bu ilk flütler, 6 parmak
deliğinden ibaret tek parçadan oluşmaktaydı. Ancak 1600 lerde, flüt
birbirine bağlı 3 parçadan ibaret olarak yeniden tasarlanmıştır.
Aşamalı olarak, flüte daha fazla tuş eklenmiş ve orkestra parçalarında
yerini almaya başlamıştır. 1800 lü yıllarda 4 tuşlu flüt en çok
kullanılan türü olmakla beraber, 8 tuşlusu da geliştirilmiştir.
Günümüzde,silindir şeklinde, 13 veya daha fazla ton delikli ve basmalı
tuşlu Bohemia Flüdü en çok kullanılan cinsidir.